kişisel gelişim vs. toplumsal gelişim

Sürekli kendini geliştirenler daha sık başarısız olurlar. Bu, bireyin bir sonraki seviyeye ulaşmak için sürekli olarak kendine zorlayıcı görevler atamasından, yani bir nevi kendi üzerinde Peter ilkesini uygulamasından kaynaklanır.

Bu döngünün kırılması için ideallerden vazgeçilmelidir. Bireyin, ömrünün sınırlı olduğu gerçeğini kabul etmesi ve gereğinden fazla kalifiye olduğu bir işe kendini adaması gerekir. Ancak bu şekilde toplumsal faydanın da yakalandığı başarılara imza atılabilir.

Bir çok entellektüel bu gönüllü gerileme sürecini kendine yediremediği için içine kapanmayı tercih etmiştir. Gerçekten mükemmel işler çıkartabilecekleri görevleri geri çevirip kendilerini geliştirmeye devam etmişlerdir. Toplumsal borçlarını ödememeyi tercih eden bu kişiler tecrübeden de yoksun kalmış, dolayısıyla kendi potansiyellerini de istemeden budamışlardır.

Hayatlarında hiç başarısız olmamışlardır, çünkü başarılı da olmamışlardır. Başarı takdir gerektirir ve takdiri de toplum verir. Onlar kişisel gelişimlerini toplumsal gelişime tercih etmiş, yollarına yalnız devam etmeyi seçmişlerdir.